ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
ΜΟΥΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ: «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ» (1902-1986)
(Ένας «ήσυχος και τίμιος διάλογος» με το έργο του Αίμου Αυρήλιου)
Εκδόσεις Α. Α. Λιβάνη 2009
O Χρήστος Αθ. Μούλιας γεννήθηκε και ζει στην πόλη Πατρών. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ασκεί από το 1976 μαχόμενη δικηγορία. Πέρα από την λίαν επιτυχώς άσκηση του επαγγέλματος του μέχρι σήμερα ασχολείται με την έρευνα της ιστορίας και ειδικότερα της τοπικής μας ιστορίας.
Έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας της Εταιρείας Αχαϊκών Μελετών και σήμερα Προεδρεύει της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας Πελοποννήσου και της Φιλαρμονικής Εταιρείας -Ωδείου Πατρών, ενώ χρημάτισε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Δημοτικής Βιβλιοθηκης Πατρών και είναι μέλος της Τριαντείου Σχολής.
Παράλληλα με το συγγραφικό του έργο αρθρογραφεί σε γνωστές εφημερίδες και έγκυρα περιοδικά.
Αποτέλεσμα αυτής της εξωεπαγγελματικής του πλην σοβαρής και υπεύθυνης ενασχόλησης, είναι και τα έργα του που εκδόθηκαν από σοβαρούς εκδοτικούς οίκους και κυκλοφορούν στα γνωστά βιβλιοπωλεία της πόλης μας .
Θα επιχειρήσω μια επιγραμματική αναφορά για να καταδείξω το είδος, το ερευνητικό αντικείμενο αλλά και την επιλογή των θεμάτων με τα οποία καταπιάστηκε κατά καιρούς ο διαλεκτός μου φίλος και συνάδελφος.
Επιλέγω να παραθέσω τα έργα του με χρονολογική σειρά κυκλοφορίας τους.
1.« Γεώργιος Β. Θεοχαρόπουλος Πατρεύς 1770-1852»
( ένας άγνωστος Πατρινός λόγιος) Πάτρα 1993
2.«Η διάσταση αυτοχθόνων και ετεροχθόνων στην μετεπαναστατική Πάτρα 1828-1850» Πάτρα 1995
3.Περί Δρόβιανης: Πραγματεία αρχαιολογική και ιστορική σύντομος και των εν αυτή ιερών θέσεων.
Νικολάου Γ.Μυστακίδου. Πάτρα 1997
4. «ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΣΤΑΦΙΔΑΣ» ΠΑΤΡΑ 1828-1900 ( Εμπόριο, βιομηχανία, τράπεζες, ασφάλειες). Εκδόσεις: Περί τεχνών Πάτρα 2.000
5.«Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑΦΙΔΑΣ» (Μια πριγκίπισσα στο διάβα των αιώνων)
Εκδόσεις: Έφεσος 2.006
6.«ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ» Εκδόσεις :Περί Τεχνών 2.007
7. ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΝΙΚ.ΚΟΡΥΛΛΟΣ: Ένας πρωτοπόρος Έλληνας θωρακοχειρούργος. Συνεργασία Χρίστου Γ. Φραγκίδη-Χρήστου Μούλια Πάτρα 2008
8.«XΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ» (1910-2010) Εκδόσεις: Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών Πάτρα 2009
9. «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ» (1902-1986)
(Ένας «ήσυχος και τίμιος διάλογος» με το έργο του Αίμου Αυρήλιου)
Εκδόσεις Α. Α. Λιβάνη 2009
10. «ΑΡΕΘΕΙΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΟΝ» (Ιστορικό χρονικό) Εκδόσεις: Περί Τεχνών 2010 Επιμέλεια Νίκανδρος Γ.Μπούρας.
11.ΧΩΡΙΣ ΠΥΞΙΔΑ.Διηγήματα Π. Α. Χρονόπουλος-
Επιμέλεια: Χρήστος Μούλιας Πάτρα 2013.
12. «ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ-ΩΔΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ 1892 -2012»
Έκδοση Φιλαρμονική Εταιρεία-Ωδείο Πατρών Πάτρα 2012
Στο παρουσιαζόμενο σήμερα βιβλίο του ο αγαπητός μας συγγραφέας αναπτύσσει το στοχασμό του και επιχειρεί ένα ήσυχο και τίμιο διάλογο με το έργο του Αίμου Αυρήλιου προτάσσοντας μάλιστα ένα πρόλογο του πρώτου μαθητή του καθηγητή-πανεπιστημιακού συμπολίτη Παναγιώτη Κανελλόπουλου ο οποίος και είχε προσωπική επικοινωνία μαζί του για μισό και πλέον αιώνα του Ακαδημαϊκού Κ. Ι. Δεσποτόπουλου.
Θέλω να συγχαρώ το συγγραφέα που κατάφερε γιατί περί κατορθώματος πρόκειται, να επιτύχει μια πλήρη, αντικειμενική , περιεκτική και συνοπτική θεώρηση αποσταγματική θα έλεγα καταγραφή του πνεύματος της ιδεολογικής -ιδεαλιστικής καθαρότητας του φιλοσόφου και πολιτικού Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
Στο έργο του αυτό ο Χ.Α. Μούλιας καταπιάνεται σφαιρικά με το όλο έργο του Κανελλόπουλου τόσο του φιλοσοφικού στοχασμού του όσο και του πολιτικού του πιστεύω και των επιλογών του.
Γνώστης αλλά και μελετητής του συνολικού έργου του Παναγιώτη Κανελλόπουλου το παρουσιαζόμενο έργο έχει ιδιαίτερο ακόμη ενδιαφέρον αφού είναι γνωστό άλλωστε πως η βάσανος της έρευνας του Χρήστου Μούλια αποφέρει πάντα και νέους καρπούς, Έτσι πέραν από την συνοπτική ανάλυση και το σχολιασμό ανασύρει και νέα στοιχεία της προσωπικότητας και της δράσης του Αίμου Αυρήλιου-Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
Είναι τόσα που μπορεί κανείς να αναδείξει μελετώντας το βιβλίο του Χ.Μ. που μια προσέγγιση από μια πλευρά να αδικεί κάποια άλλη. Σε ένα σημείο (σελ.113) σημειώνει: «Ο μεγαλύτερος παραγωγός πόνου και δυστυχίας στην ιστορία είναι η ιδεολογία» γράφει στο βιβλίο του Ο Χριστιανισμός και η Εποχή μας» και συνεχίζει Καμιά ιδεολογία δεν είναι από την άποψη αυτή αθώα. Καμιά ούτε η πιο υψηλή. Σκοτώνουμε η καταδιώκουμε ή βασανίζουμε ανθρώπους, τα κορμιά και τις ψυχές τους για την άλφα ή βήτα ιδεολογία ή πίστη, μ’ άλλα λόγια επειδή δεν θέλουν ή δεν πιστεύουν οι άλλοι ό,τι θέλουμε η πιστεύουμε εμείς. Και βέβαια έχουμε το δικαίωμα να θέλουμε κάτι ή να πιστεύουμε σε κάτι. Δεν έχουμε όμως το δικαίωμα να μη θέλουμε να θέλει ο άλλος το αντίθετο από ότι θέλουμε εμείς» Ο Ελληνισμός σημειώνει ο Χ.Μ., κατά τον Π.Κ. στηρίζεται στο λόγο και ο Χριστιανισμός στην Πίστη. Ο Έλληνας ηγέτης είναι ένας εθνικός ηγέτης και ο Χριστιανός ηγέτης είναι οικουμενικός δηλαδή κρίνει από τη σκοπιά της ανθρωπότητας και βλέπει τον κόσμο με το φακό της αιωνιότητας. Με το κήρυγμά του και την πολιτική διαδρομή του ο Π.Κ. πέτυχε να συζεύξει τα δύο αυτά στοιχεία και να προσδώσει στο ρόλο του, ως Έλληνα ηγέτη ,χριστιανική(οικουμενική) διάσταση .
Ο Χ.Μ. στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του αναφέρεται στο εξαιρετικό βιβλίο του Π.Κ. με τίτλο «Γεννήθηκα στο 1402» το οποίο χαρακτηρίζεται σαν αυτοβιογραφικό της ιστορίας του Γένους. Ερμηνεύει τη δραματική πορεία του νέου Ελληνισμού. Στη συνέχεια εκθέτει τα δραματικά γεγονότα που σημάδευσαν τη χώρα μας στις πρώτες δύο δεκαετίες του εικοστού αιώνα γεγονότα που άφησαν έντονα αποτυπώματα στην ψυχολογία των πρώτων νεανικών χρόνων του Π.Κ. και πάνω απ’ όλα η θανατική καταδίκη του θείου του Δημητρίου Γούναρη. Στο ίδιο κεφάλαιο ο Χ.Μ. παραθέτει και παρουσιάζει αποσπάσματα λυρικών ποιημάτων του Π.Κ. καταδεικνύοντας την ικανότητά του στην ποιητική δημιουργία μέρος της συνολικής πνευματικής του πανοπλίας.
Το δεύτερο κεφάλαιο με την ονομασία «Ο πιο Ευρωπαίος μεταξύ των Ελλήνων» Εδώ επιχειρεί να συγκεράσει την ηθική και την πολιτική. Τις ιδέες του αυτές σημειώνει ο Χ.Μ. επεχείρησε ο Π.Κ. να τις υλοποιήσει με την κάθοδό του στην πολιτική. Το δοκίμιο «Ο πόλεμος και το μέλλον, Διδάγματα και αιτήματα» αποτελεί το μανιφέστο του. Κατήλθε στην πολιτική πιστεύοντας ότι το εθνικό συμφέρον εξυπηρετείται με το δίκαιο και την ηθική. Καθ’ όλη τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας τον διέκρινε μια συνέπεια στον πολιτικό του λόγο. Η φυσιογνωμία το αδικοχαμένου θείου του συνετέλεσε στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του.
Το τρίτο κεφάλαιο που τιτλοφορείται «Πολιτικός και παιδαγωγός αναφέρεται αρχικά στα δοκίμια που έγραψε ο Π.Κ. στα 1951- και 1952.»Ο 21ος Αιώνας» και «Ο Χριστιανισμός και η εποχή μας» έργα που είχαν εμποτισθεί από την μεγάλη δοκιμασία που πέρασε ο λαός μας κατά τη δεκαετία του 1940 .Το 1956 ο Π.Κ. εξέδωσε το έργο του «Μεταφυσικής Προλεγόμενα» στο οποίο καταπιάνεται με δυσνόητα ζητήματα μεταφυσικών προβληματισμών του ανθρώπου. Στο σημείο αυτό ο Χ. Μ. αναφέρεται στην πολύπλευρη δράση του Π. Κ. κατά τα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά από αυτόν.
Το τέταρτο κεφάλαιο με τίτλο «Ιστορίας έσχε μάθησιν» αναφέρεται στα δοκίμια του Π.Κ. «Το τέλος του Ζαρατούστρα» και «Πέντε αθηναϊκοί διάλογοι» Μέσα σ’ αυτά τα δοκίμια συναντάει ο αναγνώστης την ελληνική αρχαιότητα, το Χριστιανισμό και τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό. Το 1963 κυκλοφόρησε το έργο του «Από τον Μαραθώνα στην Πύδνα» εκτεταμένο ιστορικό δοκίμιο έμπλεο θησαυρού πολιτικών διδαγμάτων και ηθικών νουθεσιών.
Το πέμπτο κεφάλαιο αναφέρεται στην προσπάθεια και στους στόχους που επιδιώκει η ίδρυση του Αρχείου Φιλοσοφίας και Θεωρίας των Επιστημών. Ο Π. Κ. και οι συνιδρυτές του αρχείου(Κ. Τσάτσος και Ι. Θεοδωρακόπουλος) επιθυμούν μέσα από τις σελίδες του περιοδικού να μεταφέρουν στην Αθήνα το πνεύμα και την παράδοση του Πανεπιστημίου της Χαιδελβέργης τις κορυφές της φιλοσοφίας.
Στο έκτο και τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου του ο Χ.Μ. αναφέρεται στους δεσμούς που Π.Κ. με την γενέτειρά του την Πάτρα. Οι αναμνήσεις του αποτελούν ένα νοσταλγικό οδοιπορικό το οποίο τελειώνει ο Χ.Μ. με αναφορές σε φιλικά πρόσωπα και συναδέλφους του Π.Κ. που εκπροσωπούν την ελληνική διανόηση.
Θα κλείσω την μικρή μου αναφορά για το θαυμάσιο έργο του συναδέλφου μου για τον μεγάλο νεοέλληνα φιλόσοφο και πολιτικό με μια αναφορά του στην κατάσταση που επικρατεί και σήμερα ατυχώς. Αμφισβητεί την ηθική των συμπεριφορών που οδηγούν στη διαφθορά και ναρκοθετούν τον σύγχρονο βίο μας. Καταδικάζει την κραυγαλέα αναντιστοιχία λόγων και πράξεων που δηλητηριάζει τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Καταγγέλλει την εξάλειψη του κράτους δικαίου με την ποδηγέτηση της Δικαιοσύνης, Αναδεικνύει την αλλοτριωμένο χαρακτήρα της επίσημης εκκλησίας που τείνει να μετατραπεί σε εκκοσμικευμένο φιλανθρωπικό ίδρυμα. Γιά να εκσυγχρονισθεί η εκκλησία πρέπει να καταδεχθεί να κατέβει πάλι στις Κατακόμβες σημειώνει ο Π.Κ.
Τέλος θέλω να ευχαριστήσω τον συγγραφέα και τους λοιπούς παρουσιαστές του σοβαρού και με μεγάλες αξιώσεις έργου του για την επιτυχια της αποψινής βραδιάς.
ΜΟΥΛΙΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ: «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ» (1902-1986)
(Ένας «ήσυχος και τίμιος διάλογος» με το έργο του Αίμου Αυρήλιου)
Εκδόσεις Α. Α. Λιβάνη 2009
O Χρήστος Αθ. Μούλιας γεννήθηκε και ζει στην πόλη Πατρών. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και ασκεί από το 1976 μαχόμενη δικηγορία. Πέρα από την λίαν επιτυχώς άσκηση του επαγγέλματος του μέχρι σήμερα ασχολείται με την έρευνα της ιστορίας και ειδικότερα της τοπικής μας ιστορίας.
Έχει διατελέσει Γενικός Γραμματέας της Εταιρείας Αχαϊκών Μελετών και σήμερα Προεδρεύει της Ιστορικής και Εθνολογικής Εταιρείας Πελοποννήσου και της Φιλαρμονικής Εταιρείας -Ωδείου Πατρών, ενώ χρημάτισε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Δημοτικής Βιβλιοθηκης Πατρών και είναι μέλος της Τριαντείου Σχολής.
Παράλληλα με το συγγραφικό του έργο αρθρογραφεί σε γνωστές εφημερίδες και έγκυρα περιοδικά.
Αποτέλεσμα αυτής της εξωεπαγγελματικής του πλην σοβαρής και υπεύθυνης ενασχόλησης, είναι και τα έργα του που εκδόθηκαν από σοβαρούς εκδοτικούς οίκους και κυκλοφορούν στα γνωστά βιβλιοπωλεία της πόλης μας .
Θα επιχειρήσω μια επιγραμματική αναφορά για να καταδείξω το είδος, το ερευνητικό αντικείμενο αλλά και την επιλογή των θεμάτων με τα οποία καταπιάστηκε κατά καιρούς ο διαλεκτός μου φίλος και συνάδελφος.
Επιλέγω να παραθέσω τα έργα του με χρονολογική σειρά κυκλοφορίας τους.
1.« Γεώργιος Β. Θεοχαρόπουλος Πατρεύς 1770-1852»
( ένας άγνωστος Πατρινός λόγιος) Πάτρα 1993
2.«Η διάσταση αυτοχθόνων και ετεροχθόνων στην μετεπαναστατική Πάτρα 1828-1850» Πάτρα 1995
3.Περί Δρόβιανης: Πραγματεία αρχαιολογική και ιστορική σύντομος και των εν αυτή ιερών θέσεων.
Νικολάου Γ.Μυστακίδου. Πάτρα 1997
4. «ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ ΤΗΣ ΣΤΑΦΙΔΑΣ» ΠΑΤΡΑ 1828-1900 ( Εμπόριο, βιομηχανία, τράπεζες, ασφάλειες). Εκδόσεις: Περί τεχνών Πάτρα 2.000
5.«Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΤΑΦΙΔΑΣ» (Μια πριγκίπισσα στο διάβα των αιώνων)
Εκδόσεις: Έφεσος 2.006
6.«ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ» Εκδόσεις :Περί Τεχνών 2.007
7. ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΝΙΚ.ΚΟΡΥΛΛΟΣ: Ένας πρωτοπόρος Έλληνας θωρακοχειρούργος. Συνεργασία Χρίστου Γ. Φραγκίδη-Χρήστου Μούλια Πάτρα 2008
8.«XΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ» (1910-2010) Εκδόσεις: Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών Πάτρα 2009
9. «ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ» (1902-1986)
(Ένας «ήσυχος και τίμιος διάλογος» με το έργο του Αίμου Αυρήλιου)
Εκδόσεις Α. Α. Λιβάνη 2009
10. «ΑΡΕΘΕΙΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΟΝ» (Ιστορικό χρονικό) Εκδόσεις: Περί Τεχνών 2010 Επιμέλεια Νίκανδρος Γ.Μπούρας.
11.ΧΩΡΙΣ ΠΥΞΙΔΑ.Διηγήματα Π. Α. Χρονόπουλος-
Επιμέλεια: Χρήστος Μούλιας Πάτρα 2013.
12. «ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ-ΩΔΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ 1892 -2012»
Έκδοση Φιλαρμονική Εταιρεία-Ωδείο Πατρών Πάτρα 2012
Στο παρουσιαζόμενο σήμερα βιβλίο του ο αγαπητός μας συγγραφέας αναπτύσσει το στοχασμό του και επιχειρεί ένα ήσυχο και τίμιο διάλογο με το έργο του Αίμου Αυρήλιου προτάσσοντας μάλιστα ένα πρόλογο του πρώτου μαθητή του καθηγητή-πανεπιστημιακού συμπολίτη Παναγιώτη Κανελλόπουλου ο οποίος και είχε προσωπική επικοινωνία μαζί του για μισό και πλέον αιώνα του Ακαδημαϊκού Κ. Ι. Δεσποτόπουλου.
Θέλω να συγχαρώ το συγγραφέα που κατάφερε γιατί περί κατορθώματος πρόκειται, να επιτύχει μια πλήρη, αντικειμενική , περιεκτική και συνοπτική θεώρηση αποσταγματική θα έλεγα καταγραφή του πνεύματος της ιδεολογικής -ιδεαλιστικής καθαρότητας του φιλοσόφου και πολιτικού Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
Στο έργο του αυτό ο Χ.Α. Μούλιας καταπιάνεται σφαιρικά με το όλο έργο του Κανελλόπουλου τόσο του φιλοσοφικού στοχασμού του όσο και του πολιτικού του πιστεύω και των επιλογών του.
Γνώστης αλλά και μελετητής του συνολικού έργου του Παναγιώτη Κανελλόπουλου το παρουσιαζόμενο έργο έχει ιδιαίτερο ακόμη ενδιαφέρον αφού είναι γνωστό άλλωστε πως η βάσανος της έρευνας του Χρήστου Μούλια αποφέρει πάντα και νέους καρπούς, Έτσι πέραν από την συνοπτική ανάλυση και το σχολιασμό ανασύρει και νέα στοιχεία της προσωπικότητας και της δράσης του Αίμου Αυρήλιου-Παναγιώτη Κανελλόπουλου.
Είναι τόσα που μπορεί κανείς να αναδείξει μελετώντας το βιβλίο του Χ.Μ. που μια προσέγγιση από μια πλευρά να αδικεί κάποια άλλη. Σε ένα σημείο (σελ.113) σημειώνει: «Ο μεγαλύτερος παραγωγός πόνου και δυστυχίας στην ιστορία είναι η ιδεολογία» γράφει στο βιβλίο του Ο Χριστιανισμός και η Εποχή μας» και συνεχίζει Καμιά ιδεολογία δεν είναι από την άποψη αυτή αθώα. Καμιά ούτε η πιο υψηλή. Σκοτώνουμε η καταδιώκουμε ή βασανίζουμε ανθρώπους, τα κορμιά και τις ψυχές τους για την άλφα ή βήτα ιδεολογία ή πίστη, μ’ άλλα λόγια επειδή δεν θέλουν ή δεν πιστεύουν οι άλλοι ό,τι θέλουμε η πιστεύουμε εμείς. Και βέβαια έχουμε το δικαίωμα να θέλουμε κάτι ή να πιστεύουμε σε κάτι. Δεν έχουμε όμως το δικαίωμα να μη θέλουμε να θέλει ο άλλος το αντίθετο από ότι θέλουμε εμείς» Ο Ελληνισμός σημειώνει ο Χ.Μ., κατά τον Π.Κ. στηρίζεται στο λόγο και ο Χριστιανισμός στην Πίστη. Ο Έλληνας ηγέτης είναι ένας εθνικός ηγέτης και ο Χριστιανός ηγέτης είναι οικουμενικός δηλαδή κρίνει από τη σκοπιά της ανθρωπότητας και βλέπει τον κόσμο με το φακό της αιωνιότητας. Με το κήρυγμά του και την πολιτική διαδρομή του ο Π.Κ. πέτυχε να συζεύξει τα δύο αυτά στοιχεία και να προσδώσει στο ρόλο του, ως Έλληνα ηγέτη ,χριστιανική(οικουμενική) διάσταση .
Ο Χ.Μ. στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου του αναφέρεται στο εξαιρετικό βιβλίο του Π.Κ. με τίτλο «Γεννήθηκα στο 1402» το οποίο χαρακτηρίζεται σαν αυτοβιογραφικό της ιστορίας του Γένους. Ερμηνεύει τη δραματική πορεία του νέου Ελληνισμού. Στη συνέχεια εκθέτει τα δραματικά γεγονότα που σημάδευσαν τη χώρα μας στις πρώτες δύο δεκαετίες του εικοστού αιώνα γεγονότα που άφησαν έντονα αποτυπώματα στην ψυχολογία των πρώτων νεανικών χρόνων του Π.Κ. και πάνω απ’ όλα η θανατική καταδίκη του θείου του Δημητρίου Γούναρη. Στο ίδιο κεφάλαιο ο Χ.Μ. παραθέτει και παρουσιάζει αποσπάσματα λυρικών ποιημάτων του Π.Κ. καταδεικνύοντας την ικανότητά του στην ποιητική δημιουργία μέρος της συνολικής πνευματικής του πανοπλίας.
Το δεύτερο κεφάλαιο με την ονομασία «Ο πιο Ευρωπαίος μεταξύ των Ελλήνων» Εδώ επιχειρεί να συγκεράσει την ηθική και την πολιτική. Τις ιδέες του αυτές σημειώνει ο Χ.Μ. επεχείρησε ο Π.Κ. να τις υλοποιήσει με την κάθοδό του στην πολιτική. Το δοκίμιο «Ο πόλεμος και το μέλλον, Διδάγματα και αιτήματα» αποτελεί το μανιφέστο του. Κατήλθε στην πολιτική πιστεύοντας ότι το εθνικό συμφέρον εξυπηρετείται με το δίκαιο και την ηθική. Καθ’ όλη τη διάρκεια της πολιτικής του σταδιοδρομίας τον διέκρινε μια συνέπεια στον πολιτικό του λόγο. Η φυσιογνωμία το αδικοχαμένου θείου του συνετέλεσε στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του.
Το τρίτο κεφάλαιο που τιτλοφορείται «Πολιτικός και παιδαγωγός αναφέρεται αρχικά στα δοκίμια που έγραψε ο Π.Κ. στα 1951- και 1952.»Ο 21ος Αιώνας» και «Ο Χριστιανισμός και η εποχή μας» έργα που είχαν εμποτισθεί από την μεγάλη δοκιμασία που πέρασε ο λαός μας κατά τη δεκαετία του 1940 .Το 1956 ο Π.Κ. εξέδωσε το έργο του «Μεταφυσικής Προλεγόμενα» στο οποίο καταπιάνεται με δυσνόητα ζητήματα μεταφυσικών προβληματισμών του ανθρώπου. Στο σημείο αυτό ο Χ. Μ. αναφέρεται στην πολύπλευρη δράση του Π. Κ. κατά τα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και μετά από αυτόν.
Το τέταρτο κεφάλαιο με τίτλο «Ιστορίας έσχε μάθησιν» αναφέρεται στα δοκίμια του Π.Κ. «Το τέλος του Ζαρατούστρα» και «Πέντε αθηναϊκοί διάλογοι» Μέσα σ’ αυτά τα δοκίμια συναντάει ο αναγνώστης την ελληνική αρχαιότητα, το Χριστιανισμό και τον Ευρωπαϊκό πολιτισμό. Το 1963 κυκλοφόρησε το έργο του «Από τον Μαραθώνα στην Πύδνα» εκτεταμένο ιστορικό δοκίμιο έμπλεο θησαυρού πολιτικών διδαγμάτων και ηθικών νουθεσιών.
Το πέμπτο κεφάλαιο αναφέρεται στην προσπάθεια και στους στόχους που επιδιώκει η ίδρυση του Αρχείου Φιλοσοφίας και Θεωρίας των Επιστημών. Ο Π. Κ. και οι συνιδρυτές του αρχείου(Κ. Τσάτσος και Ι. Θεοδωρακόπουλος) επιθυμούν μέσα από τις σελίδες του περιοδικού να μεταφέρουν στην Αθήνα το πνεύμα και την παράδοση του Πανεπιστημίου της Χαιδελβέργης τις κορυφές της φιλοσοφίας.
Στο έκτο και τελευταίο κεφάλαιο του βιβλίου του ο Χ.Μ. αναφέρεται στους δεσμούς που Π.Κ. με την γενέτειρά του την Πάτρα. Οι αναμνήσεις του αποτελούν ένα νοσταλγικό οδοιπορικό το οποίο τελειώνει ο Χ.Μ. με αναφορές σε φιλικά πρόσωπα και συναδέλφους του Π.Κ. που εκπροσωπούν την ελληνική διανόηση.
Θα κλείσω την μικρή μου αναφορά για το θαυμάσιο έργο του συναδέλφου μου για τον μεγάλο νεοέλληνα φιλόσοφο και πολιτικό με μια αναφορά του στην κατάσταση που επικρατεί και σήμερα ατυχώς. Αμφισβητεί την ηθική των συμπεριφορών που οδηγούν στη διαφθορά και ναρκοθετούν τον σύγχρονο βίο μας. Καταδικάζει την κραυγαλέα αναντιστοιχία λόγων και πράξεων που δηλητηριάζει τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Καταγγέλλει την εξάλειψη του κράτους δικαίου με την ποδηγέτηση της Δικαιοσύνης, Αναδεικνύει την αλλοτριωμένο χαρακτήρα της επίσημης εκκλησίας που τείνει να μετατραπεί σε εκκοσμικευμένο φιλανθρωπικό ίδρυμα. Γιά να εκσυγχρονισθεί η εκκλησία πρέπει να καταδεχθεί να κατέβει πάλι στις Κατακόμβες σημειώνει ο Π.Κ.
Τέλος θέλω να ευχαριστήσω τον συγγραφέα και τους λοιπούς παρουσιαστές του σοβαρού και με μεγάλες αξιώσεις έργου του για την επιτυχια της αποψινής βραδιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου