ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΝΕΠΟΤΙΣΜΟΣ

ΠΕΛΑΤΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ  ΚΑΙ ΝΕΠΟΤΙΣΜΟΣ
                           Λεωνίδα Γ. Μαργαρίτη
                           Επίτ. Δικηγόρου Αντιπροέδρου Α.Σ.Π.Ε.

Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε με την ψήφιση και του τρίτου μνημονίου  στην  μείωση του προσωπικού του Δημοσίου τομέα της οικονομίας. Εκ πρώτης όψεως  αυτή η μείωση  θα επιφέρει αναστάτωση  στις οικογένειες των δημοσίων υπαλλήλων που χρόνια τώρα είχαν εξασφαλίσει μια θέση εργασίας  και ένα μισθό  έστω και αισθητά μειωμένο  σήμερα για την κάλυψη των βιοτικών τους αναγκών.  Οι δανειστές μας όμως  έχουν εντοπίσει πως η δημόσια διοίκηση έχει  χαμηλή παραγωγικότητα που προέρχεται κυρίως   ότι πολλά άτομα που διορίστηκαν σε διάφορες  κατά καιρούς  δημόσιες θέσεις τα οποία ήσαν ποιοτικά ακατάλληλα και ποσοτικά μη αναγκαία.
Αυτή η τακτική  είχε και έχει αρνητικές επιπτώσεις και στην ιδιωτική Οικονομία, διότι ενεργεί ως  τροχοπέδη και αποθαρρύνει τις  επιχειρηματικές  δραστηριότητες. Η συνολική παραγωγικότητα της Οικονομίας είναι τότε χαμηλή και κατά επέκταση ανάλογη θα είναι και η ανταγωνιστικότητα της.
 Γι’ αυτό πρωταρχικός στόχος μίας νέας διαρθρωτικής πολιτικής θα ήταν η άμεση καταπολέμηση και μείωση της επιρροής των πελατειακών σχέσεων, του νεποτισμού και της διαφθοράς. Δηλαδή στόχος πρέπει να είναι η αποδυνάμωση του κρατικού γραφειοκρατικού μηχανισμού, που κοστίζει ετησίως στην ελληνική Οικονομία τουλάχιστο 12 δις € .
Η ανικανότητα των κομμάτων εξουσίας έγινε ιδιαίτερα τα τελευταία τρία χρόνια πολύ αισθητή, αφού συζητούν και επισημαίνουν το πρόβλημα, δεν προβαίνουν όμως σε ενέργειες κατάργησης του, διότι προφανώς η επίλυσή του  προσκρούει στα πελατειακά  τους συμφέροντα.
 Η σημερινή κρίση μπορεί  εν τέλει  να γίνει ένας καταλύτης κατά  των αρνητικών σχέσεων που κυριαρχούν στη δημόσια ζωή της χώρας.  Και αυτό διότι η σημερινή κρίση δείχνει πολύ καθαρά πλέον  πόσο υψηλό και ποικιλόμορφο είναι το κόστος του ισχύοντος  πελατειακού συστήματος , το οποίο σήμερα χτυπά σκληρά και αλύπητα όλους ανεξαιρέτως τους  πολίτες.
Η συνειδητή αγνόηση από τους μέχρι τώρα πολιτικά υπεύθυνους του κριτηρίου  επίδοσης και  απόδοσης για προσλήψεις στο δημόσιο, φανέρωσε, την παραβίαση τουλάχιστον τριών θεμελιωδών κοινωνικών ιδιοτήτων που είναι απαραίτητες για να υπάρξει πολιτική, οικονομική, κοινωνική και ηθική σταθερότητα σε μία Κοινωνία.
Η διαρκής παραβίαση του αισθήματος της κοινωνικής δικαιοσύνης είναι το πρώτο. Ένα κοινωνικό σύστημα που προωθεί και αναπαράγει συνεχώς τον νεποτισμό , παραβιάζει  συστηματικά το κριτήριο απόδοσης ως κοινωνική αναγνώριση, οδηγεί σε διάβρωση των τυπικών και άτυπων θεσμών και τελικά απαξιώνει τους κανόνες της νομιμότητας και της γνησιότητας μιας Κοινωνίας.
Με άλλα λόγια, αν οι πολίτες  βλέπουν  συνεχώς, ότι μονίμως ακατάλληλα πρόσωπα, λόγω κομματικών, πελατειακών  και συγγενικών σχέσεών τους (νεποτισμός), παίρνουν υπεύθυνες και υψηλά αμειβόμενες θέσεις, τότε υπονομεύεται το αίσθημα  της δικαιοσύνης.
Η δεύτερη κοινωνική ιδιότητα που  απειλείται  είναι η κοινωνική συνοχή. Ο νεποτισμός δεν υπονομεύει μόνο, αλλά και καταστρέφει την κοινωνική συνοχή μιας κοινωνίας εντελώς. Σε μια κοινωνία στην οποία η  συνοχή είναι πολύ αδύναμη ή ανύπαρκτη, είναι επίσης ανύπαρκτος και ο σχεδιασμός και η πραγματοποίηση ενός συλλογικού πολιτικού και κοινωνικού πλαισίου κοινών κοινωνικών στόχων και προσδοκιών.
Και τελευταίο,  οι πελατειακές σχέσεις και ο νεποτισμός έχουν σαν αποτέλεσμα πολύ χαμηλές οικονομικές και κοινωνικές επιδόσεις. Είναι προφανές ότι ένα τέτοιο σύστημα δεν χρησιμοποιεί αξιοκρατικά το ανθρώπινο δυναμικό της Κοινωνίας. Αυτό όχι μόνο οδηγεί σε κακή ποιότητα των δημόσιων υπηρεσιών, αλλά εμποδίζει και επιβαρύνει  επίσης και τις δραστηριότητες του ιδιωτικού τομέα. Οι συνέπειες είναι χαμηλή παραγωγικότητα, χαμηλή ανταγωνιστικότητα και υψηλές απώλειες ευημερίας για το σύνολο του πληθυσμού.
 Μήπως με όσα αναφέραμε παραπάνω διαπιστώνει κανείς  ότι τα φαινόμενα  υπάρχουν και   στη σύνθεση του υπηρετούντος προσωπικού  του Δήμου  σ’ όλους τους τομείς δράσεις του. Αλήθεια ποιος ξέχασε  την ομαδική πρόσληψη των 75 οι οποίοι  στην πορεία έγιναν 79 από τον τότε Δήμαρχο  η ενέργεια του οποίου μας υποχρέωσε να τον καταμηνύσουμε;
Eίχαμε επισημάνει  πως το μόνο προσόν των τότε προσληφθέντων ήταν  ο συγγενικός δεσμός με παράγοντες της δημοτικής αρχής(νεποτισμός) ο κομματικός δεσμός(πελατειακές κομματικές σχέσεις)χωρίς καμιά κρίση περί των τυπικών και ουσιαστικών προσόντων των προσλαμβανομένων από την πίσω πόρτα. Αλήθεια εάν πράγματι υπήρχε ανάγκη στο Δήμο  για πρόσληψη προσωπικού γιατί  δεν προχωρούσε τότε  σε προκήρυξη νέων θέσεων εργασίας; Eίχα την ευκαιρία να επισκεφθώ τα γραφεία της ταμειακής υπηρεσίας του Δήμου και τον πολιτιστικό τομέα  και στις δύο αυτές υπηρεσίες εκείνο που εισέπραξα ήταν  ένα πολυπληθές προσωπικό το οποίο στη μια περίπτωση ο ένας  έστελνε διάφορα έγγραφα στον άλλο και  μετά από διαδοχικές παρόμοιες κινήσεις κατέληγε κανείς στο ταμείο προς πληρωμή, ενώ στη δεύτερη  το αντικείμενο απασχόλησης ήταν οι συζητήσεις για τον καιρό…
Οι διάφοροι Δημοτικοί παράγοντες θεωρούσαν πως με  παρόμοιους διορισμούς έδιναν απασχόληση σε μερικές εκατοντάδες νέους  και αυτό ήταν θετικό, αλλά μ’ αυτή τη διαδικασία είχαν εξαφανίσει την κοινωνική συνοχή και συντηρούσαν τις πελατειακές σχέσεις και το νεποτισμό. Όμως αυτή η κατάσταση έχει ως αποτέλεσμα ο πολίτης  να επιβαρύνεται με υπερβολικά δημοτικά τέλη προκειμένου να καλύψει τα έξοδα του προσωπικού και παράλληλα να μην παρέχει επαρκείς υπηρεσίες στον πολίτη.
  Τώρα βέβαια με την απειλή του περιορισμού του προσωπικού το μόνο που μας νοιάζει είναι πως θα μείνουν χωρίς εργασία αρκετοί υπάλληλοι και οι συνδικαλιστές των εργαζομένων επιδιώκουν να παρεμποδίσουν την υλοποίηση της απόφασης με την μη παροχή στοιχείων και με τον αποκλεισμό  πρόσβασης στα γραφεία των υπηρεσιών. Αλήθεια  θα μας πει τελικά κανένας πως μπορεί να εξέλθει η χώρα μας  από τη θέση που τη  φέρανε οι πολιτικοί μας αλλά και εκείνοι που συντηρούν ακόμη και σήμερα  το σύστημα των πελατειακών σχέσεων; Αναρωτήθηκε κανείς;
ΣΗΜΕΙΩΣΗ:To άρθρο δημοσιεύθηκε σημερα  20-11-2012 στην εφημερίδα ΑΛΛΑΓΗ των Πατρών 



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου