Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού

Έχει καθιερωθεί την 11η Δεκεμβρίου κάθε χρόνου να γιορτάζεται η παγκόσμια ημέρα του Παιδιού. Ευκαιρία να δούμε την κατάσταση που επικρατεί στη χώρα μας γύρω από το καθεστώς διαβίωσης των παιδιών μας. Η κατάσταση που ήδη έχει διαμορφωθεί δεν μας επιτρέπει πανηγυρισμούς και επαγρύπνηση. Η σε ετήσια βάση 550 καταγγελίες για καταπάτηση των δικαιωμάτων των παιδιών στη χώρα μας, μόνο για την κορυφή του παγόβουνου μπορεί να μιλάνε αφού , στην πραγματικότητα υπολογίζονται σε 15.000 ενώ η Unicef ομιλεί για εκατομμύρια παιδιά που συνεχίζουν να πεθαίνουν από ασιτία και να εργάζονται υπό άθλιες συνθήκες. Αν θέλουμε να μιλάμε με τη γλώσσα της αλήθειας σήμερα 22.500 παιδιά ημερησίως χάνουν τη ζωή τους από έλλειψη εμβολίων, τροφής και νερού,980.000-.1.250.000 παιδιά πέφτουν κάθε χρόνο θύματα εμπορίας ανθρώπων για πορνεία ,για παιδική εργασία για αφαίρεση οργάνων. Μοναδική αχτίνα φωτός είναι το γεγονός ότι αυξήθηκε ο αριθμός των παιδιών που παρακολουθούν σχολείο.
Εκτιμάται ότι 980.000 - 1.250.000 παιδιά πέφτουν κάθε χρόνο θύματα εμπορίας ανθρώπων (για πορνεία, παιδική εργασία, αφαίρεση οργάνων) και 158 εκατ. παιδιά, ηλικίας 5 - 14 ετών εργάζονται υπό σκληρές και απάνθρωπες συνθήκες. Μοναδική αχτίδα φωτός είναι το γεγονός ότι αυξήθηκε ο αριθμός των παιδιών που παρακολουθούν το σχολείο. Mε παρεμβάσεις της Unicef , σώζονται σήμερα 2.500.000 παιδιά το χρόνο από βέβαιο θάνατο. Έχει επίσης επικυρωθεί από το σύνολο σχεδόν των χωρών της ανθρωπότητας η Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού.
Στην χώρα μας 450.000 παιδιά και έφηβοι διαβιούν σε συνθήκες ένδειας με αυξητική τάση σε παιδιά που ζουν υπό συνθήκες φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού 7% των μαθητών εγκαταλείπουν το σχολείο στο δημοτικό ή το γυμνάσιο και αντίστοιχο ποσοστό εγκατάλειψης παρουσιάζεται και στο γυμνάσιο. Το 71,2%, των φτωχών παιδιών είναι αναλφάβητα. Στην αγορά εργασίας 75.000 έφηβοι εργάζονται ανασφάλιστοι, 20.000 έφηβοι εργάζονται νόμιμα. 5.000 παιδιά με αναπηρία ή χρόνιες παθήσεις διαβιούν σε ιδρύματα. Σε περίπου 8.000 ανέρχονται τα ασυνόδευτα αλλοδαπά παιδιά που εισέρχονται στη χώρα. Δυστυχώς την παγκόσμια ημέρα για το παιδί εκατομμύρια είναι τα παιδιά σε όλο τον κόσμο που στερούνται το χαμόγελο, και ζούνε χωρίς ελπίδα, μας θυμίζουνε το δικαίωμά τους για μια ζωή με αξιοπρέπεια, σεβασμό, φροντίδα και αγάπη.
Ο δρόμος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών με τη βοήθεια του ανεπτυγμένου κόσμου είναι μακρύς και οι δεκαετίες που πέρασαν από την ίδρυση της Unicef το 1946, τη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού του Ο.Η.Ε. το 1959, και τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. (20 -11- 1989), του πρώτου παγκόσμιου, νομικά δεσμευτικού, κώδικα δικαιωμάτων των παιδιών στην ιστορία, παρά τα σημαντικά βήματα, δεν βελτιώνουν την τραγική εικόνα των αριθμών που παρουσιάζουν οι σχετικές εκθέσεις σε παγκόσμια κλίμακα.
Ζητούμενο παραμένουν ακόμη τα δικαιώματα που οφείλουν να απολαμβάνουν τα παιδιά στα διάφορα στάδια της ανάπτυξής τους.
Μια μικρή «γεύση» των μεγάλων εμποδίων δίνει και η ελλειπής επικύρωση των δύο προαιρετικών πρωτοκόλλων της Σύμβασης για την απαγόρευση συμμετοχής των ανηλίκων στις Ένοπλες συρράξεις, για την εμπορία παιδιών, την παιδική πορνεία και την πορνογραφία από αρκετές χώρες σε σημείο που ο εκτελεστικός διευθυντής της Unicef αναγκάσθηκε να κάνει έκκληση προς το εν τρίτον των κρατών του κόσμου για καθολική επικύρωση και εφαρμογή τους ώστε να μπορέσει να τηρηθεί μία υπόσχεση καλύτερης ζωής στα πιο ευάλωτα παιδιά του πλανήτη.
Ωστόσο, η επικύρωση της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού από 193 χώρες (η Ελλάδα την επικύρωσε το 1992) συνέβαλε θετικά στη ζωή εκατομμυρίων παιδιών.
Από την επίσημη έκθεση της Unicef για τα 20 έτη από τη δέσμευση της ανθρωπότητας για τα δικαιώματα των παιδιών, η πρόοδος που διαφαίνεται είναι σημαντική αλλά όχι ικανοποιητική. Είναι σημαντική γιατί μειώθηκαν κατά 30% οι θάνατοι παιδιών κάτω των πέντε ετών, ενώ περιορίστηκε και ο αριθμός των παιδιών που απασχολούνται σε επικίνδυνες εργασίες.
Παρά τα ενθαρρυντικά βήματα και τη νόμιμη αναγνώριση των δικαιωμάτων των παιδιών, σημαντικά βασικά προβλήματα παραμένουν προς επίλυση και υποχρεώνουν - ειδικά μία ημέρα σαν κι αυτήν - σε προβληματισμό: είναι τα εκατομμύρια των γεννήσεων παιδιών που δεν καταγράφονται, η πληγή της παράνομης εμπορίας και διακίνησης παιδιών, τα εκατομμύρια των παιδιών που υποσιτίζονται, τα εκατομμύρια των παιδιών που ακόμη πεθαίνουν ή εξακολουθούν να μην πηγαίνουν σχολείο.
Οι παραπάνω δεν είναι μόνο αριθμοί, είναι εκατομμύρια παιδικά μάτια που μας εκλιπαρούν. Αξίζει να μη στρέψουμε το κεφάλι μας από την άλλη πλευρά. Όλοι μας μπορούμε να προσφέρουμε ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, σε ένα παιδί που του στερεί η ζωή ό,τι εμείς θεωρούμε αυτονόητο και δεδομένο για τα δικά μας παιδιά.
Λεωνίδας Γ. Μαργαρίτης