H ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

H ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ
…………………………………….
Γυναίκα
μου αναλήφτη στη γαλήνη σου η καρδιά
σαν η πανσέληνο,
π’ όσο ανεβαίνει φέγγει,
ώσπου μεσούρανα
αναβρύζει λαγαρή γλαυκή πηγή!

Ω μάνα,
ώ θυγατέρας χέρι,
ακοίμητο αντιστύλι
στο βαρύ, σαν πεύκο
πόγυρε, του γέροντα κορμί!


Ω κορμανάβαση
της πλέριας παρθενιάς!

Ω καρδιορίζωμα της προσευχής
περίστυλο του αντρίκειου στοχασμού!

Ω μάνταλο χρυσό της μοναξιάς!

Καθώς τα τάματα στο ναό,
καθώς στα ράφια το χειμώνα
κρέμονται οι καρποί,
έτσι κι ο λόγος μου για Σε!
΄Ωσπου μια μέρα,
λειτουργός στο θάμα σου μπροστά,
ώ Αντιφωνήτρα,
ν’ αξιωθώ να πω τον ύμνο ακέριο
όπου η φλόγα κ’ η ιλαρότη μου κρατεί!

……………………………………….
Στην πρύμνα, εσύ Γυναίκα, μένε,
ολόρτη,
σιωπηλή!

Δική σου αιώνια
η σύψυχη με τ’ άστρα αναπνοή!


Δικός σου
ο άνεμος της πρύμνας
ώ Ιερή!


Μα εμένα
η φτέρνα αδάμαστη,
η σάρκα ρόδο ολόχρυσο κλειστό,
το χέρι απιθωμένο ανάλαφρα στο δοιάκι,
για να κυβερνά,

ενώ όλο το καράβι τρέμει φεύγοντας
στη φούχτα, μέσα,
ως άπλερο πουλί!

ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ
(1884-1951)