EΝΑ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ ΣΠΙΤΙ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ

Γράφει : Η Πόπη Μπούνια-Πασπαλιάρη-Κυμαία.

Στην Αρχαία ΄Ηλιδα, σημερινό Αυγείο, γιατί η ιστορία, αναθεωρείται, αλλά δεν αναιρείται-το θέμα της ευγονίας ,της πολυτεκνίας και στη συνέχεια της Ευτεκνίας, ήταν μέσα στους και τότε κοινωνικούς προβληματισμούς. Ένα από τα σκοπούμενα του Αυγεία. Ενός σκληρού ΄Άρχοντα, αλλά δικαίου και κυρίως διορατικού, ήταν η διασφάλιση του αρχαιότερου ηλειακού κέντρου της Αρχαίας Ελλάδος, της ΗΛΙΔΑΣ στο επερχόμενο μέλλον. Και όπως οι πηγές αναφέρουν, μέλημά του, και προσωπική του φροντίδα ήταν η ενθάρρυνσις των τότε Ηλείων εις το να αποκτούν-πολλά παιδιά!. Είναι ο πρώτος στην Ελληνική ιστορία της κοινωνιολογίας ίσως και του κόσμου, ο οποίος επεσήμανε την ανάγκη των πολλών γεννήσεων, και ανελάμβανε σαν χρέος του Βασιλείου της ΄Ηλιδας να παραχωρεί αγρούς στους πολύτεκνους ενώ τους απήλλασσε από κάθε είδους φορολογία!. Αυτά ο Αυγείας! Που ζει στο μυθολογικό σκύφο της αδιαπραγμάτευτης Ηλειακής Αλήθειας! Στο Αυγείο ! την παλιά του Πρωτεύουσα!.. Τώρα ; Αν αυτά αποτελούν τη γνώση των τουριστών της Ηλείας; αυτό είναι πρόβλημα άνοιας, ιστορικής, των περισπούδαστων Ιστορικών της ! και κυρίως της πολιτικής δομής της ΄Ηλιδας ! Της Αρχαίας ΄Ηλιδας.
Εκεί, Στο Αυγείο, κοντά στην Ηλιαστή!. Ενώ στην πρώτη Ελληνική πολιτιστική πόλη στη Μεσόγειο, στην αρχαία Αντρηϊδα, την τωρινή Ανδραβίδα, ο Αντραβιδαίος Νομικός ο Ευθύδικος, δίδασκε στους εφήβους το «Ευ Ιππεύειν!…» Δηλαδή να μάθουν πώς να υπερέχουν όχι μόνον στους Ιππικούς Αγώνες, αλλά και στην αρένα της ζωής! .Παράλληλα υπεδείκνυε στους γονείς, την ανάγκη να υπάρχει επάρκεια νέων ανθρώπων για να υπάρχουν οι Ιππικοί Αγώνες!. Συνέδεε δύο ΔΥΝΑΤΟΥΣ ΚΡΙΚΟΥΣ με την μελλοντική τύχη της τόσο πολυσυζητημένης στη Μεσόγειο Ανδραβίδας!. Τον 9ο π.χ. αιώνα!. Η αναφορά των αιώνων είναι και το εισιτήριο για την αρχαιότητα των πόλεων!. Ο Αντραβιδαίος Ευθύδικος δίδασκε το ¨Παίδας δίδασκε» και το «Γήρας σέβου»!.
Η πόλις της Γαστούνης, έγινε με την ένωση πενήντα Αγροτικών Οικισμών σε μεταχριστιανικούς καιρούς. Το απαίτησε η ανάγκη ενός οργανωμένου χώρου ,όπου η Δανηϊλίδα το χρησιμοποίησε για εργαστήρια επεξεργασίας μεταξιού. Σήμερα, είναι μια σύγχρονη πόλις με προοπτικές. Αλλά; λίγα παιδιά. Παιδιά, όχι της φροντίδας της Πόλης, αλλά των φροντιστηρίων και της μελλοντικής τους ανασφάλειας. Παιδιά του Internet και των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Και όμως. Στον ίδιο χώρο, σε προπολεμικά μόλις χρόνια το οικογενειακό τραπέζι, το στόλιζαν-τα λουλούδια της ευδαιμονίας!. Ας γέμιζαν δύσκολα τα πιάτα. Και έγιναν ΟΛΑ από ένα δυνατό κύτταρο και στήριξαν την οικογένεια, την πόλη ,το Έθνος!
Η Ιδρυσις ενός Σπιτιού των πολυτέκνων στη Γαστούνη, δηλώνει όχι μόνον μια τάση προόδου της ίδιας της πόλης αλλά και μια απαίτηση του Λεωνίδα Μαργαρίτη, σαν παιδί πρώτα μίας πολύτεκνης οικογένειας του Κοροίβου και δημιουργού, μίας δικής του πολύτεκνης οικογένειας! Και επειδή αυτά είναι ιστορία αληθινή ,όχι πλαστή, ψεύτικη-σαν τα τόσα που έχουν συμβεί και συμβαίνουν σ’ αυτήν την πόλη ερήμην της ,τα ονόματα, πρέπει να καταγράφονται και οι θέσεις των ανθρώπων απέναντι στο πρόβλήμα της δημιουργίας πολυτέκνων οικογενειών, πρέπει να χαράσσονται στη βίβλο ζωής της κάθε πόλης που αυτοί ανήκουν!.
Στη Γαστούνη, η οικογένεια των Σαφαρήδων, απετέλεσε ένα θέμα ευαισθησίας για το θεσμό της πολύτεκνης οικογένειας! .Γιορτάζουν όμως οι ίδιοι το γεγονός. Κάθε 20 Ιουλίου στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία κτίσμα και προσφορά στον Άγιο, στη μνήμη της μητέρας τους.
Σε μια τους οικογενειακή φωτογραφία ο ένας πλάι στον άλλο, με το μικρό Λευτέρη τελευταίο, με ρούχα της εποχής θυμίζουν τη μεσαιωνική ρίμα.
Το εμβατήριο της Μάνας.
«Εγώ είμ’ η μάνα η γερή
η μάνα η αγοριώνε
γι’ αυτούς ζυμώνω το ψωμί,
γι’ αυτούς στήνω λεβέτια,
για να’ χουν ρούχα καθαρά
σαν που’ ναι παλικάρια…»
Το σπίτι των Πολυτέκνων στη Γαστούνη, έχει λόγους να υπάρχει!.
Βυθισμένοι σήμερα οι άνθρωποι στον πολιτικό βούρκο, ξέχασαν τους όρους κάτω από τους οποίους υφίσταται και η ίδια η πολιτική!.. Και οι νέοι γονείς εθισμένοι στις νέες φόρμες μιας ζωής που θεωρούν σαν πρότυπο την άνεση, την οικονομική αύξηση ,όχι μόνον αρνούνται την πολυτεκνία, αλλά την αποποιούνται!…
Μακάρι να είχαν στη γνώση τους την απάντηση της Κορνηλίας της μητέρας των Γράκχων στην Αυτοκράτειρα Ιουλία. Άτεκνη η Ιουλία!. Κόμπαζε για τα στολίδια της τα πολλά δαχτυλίδια, τις εσθήτες της!. η Κορνηλία της παρουσίασε τους γιους της λέγοντας: «Αυτά είναι τα δικά μου πλούτη. ΄Όλα σου τα πετράδια, θαμπώνουν μπροστά στο φως που έχουν τα μάτια τους».Και στην Αμαλιάδα το 1846 μια πολύτεκνη μάνα η Νιόνια όπως αναφέρει στα απομνημονεύματα του ο Βαυαρός Νέζερ βγήκε με τα εννέα παιδιά της στο δρόμο να δουν και να τους δει η Αμαλία .Η Νιόνια κυοφορούσε το 10ο παιδί. Η βασίλισσα, ένοιωσε δύσκολα. Τότε η Νιόνια της είπε: μακάρι τούτο που έχω εγώ στην κοιλιά μου να’ ταν στη δική σου.
Στο γυρισμό της στην Αθήνα η Αμαλία ίδρυσε το Αμαλιείο Ίδρυμα προστασίας παιδιών πολυτέκνων οικογενειών. Κάτω από τις ίδιες προϋποθέσεις η Μαριγώ Χατζηκυριάκου ίδρυσε στον Πειραιά το Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα. Είχε ορίζει μηνιαία ποσά η Αμαλία και για τις πολύτεκνες οικογένειες της υπαίθρου.
Μόνο γι’ αυτό η αρχαία Ηλιαστή, έγινε Αμαλιάδα! Λάθος; Σωστό; Ας το κρίνει η ιστορία.
Η ιστορία θυσιάστηκε στην ανάγκη!. Η Καλλιρρόη Σιγανού-Παρρέν ίδρυσε σχολές επιμορφωτικές για τα κορίτσια των πολυτέκνων οικογενειών στον Πειραιά.
Το σπίτι των Πολυτέκνων στη Γαστούνη, πρέπει να αγκαλιαστεί από όλους. ΄Όλα δείχνουν πως η Ελλάδα τείνει να γίνει χώρα γερόντων!
Στο πνεύμα της φιλοσοφίας της Αρχαίας ΄Ηλιδας ο Θεός παρουσιάζεται σαν πολύτεκνος, κοινός πατέρας όλων. Ο θεσμός των πολυτέκνων έγινε ο κοινωνικός άξονας της Παλαιάς Διαθήκης. Εξαρτήθηκαν οι Δώδεκα Φυλές του Ισραήλ!. Στα μικρά χωριά η πολύτεκνη οικογένεια τροφοδότησε τον πληθυσμό της μεθορίου. Η σημερινή μέση Ελληνίδα, αρνείται να φέρει στον κόσμο πάνω από δύο παιδιά!. Ζει αποπροσανατολισμένη από την αποστολή της! .Συμβάλει οικονομικά και αποψιλώνει το αύριο από ένα φορέα. Το παιδί και κτίζεται ένα χαρτόσπιτο στην άμμο, που δεν θα έχει μέλλον!. Ο Λεωνίδας ο Μαργαρίτης πρόεδρος του Συλλόγου Πολυτέκνων τούτο το κοινωνικό-μαργαριτάρι- ζήτησε να στεγάσει!. Το νόημα της αξίας της οικογένειας. Της πολύτεκνης Οικογένειας. Και μπράβο του! Μπράβο και στη Γαστούνη που κάτι αρχίζει να αλλάζει σ’ αυτήν!.
Ας ζήσει ξανά το πνεύμα του Αυγεία! Και ας διαδώσει τη θεωρία του! «Ου παίδες, ου Ηλις»! Μόνο που τότε γραφόταν -΄Ιλις!
Αλλά αυτό, δεν έχει να κάνει με το θέμα των πολυτέκνων. Ούτε τον θεσμό .Εύχομαι να μη σιγήσει το εγχείρημα του Λεωνίδα Μαργαρίτη.
Εύχομαι να γίνει το Βήμα για αναφορές στην πολύτεκνη οικογένεια και να προταθούν λύσεις .Για να λυπήσουμε τη λύπη των γηρατειών καθώς θα βλέπουν τη συνέχειά τους στα μάτια νέων πολλών ανθρώπων!.
΄Ένας άλλος ποιητής λέει πως:
«΄Αν έρθουν δύσκολοι καιροί
και πάει να σβήσει το κερί
στην καταιγίδα,
υπερασπίσου το παιδί
γιατί ,αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει Ελπίδα.»
Για να γίνει αυτό, χρειάζεται πίστη στο αύριο .Αγάπη στο νέο κόσμο, και προνόμια από την Πολιτεία για την Πολύτεκνη Οικογένεια!. Και να κλείσω πάλι με μεσαιωνική ρίμα γιατί εκεί ειπώθηκαν τα επιμύθια της τραγωδίας
«Θωρείς ξένε τις κόρες μου;
Ξομπλιάζεις τους υγιούς μου;
Αν τους βασκάνεις; έσβησες!
Αν τους ζηλέψεις; χάσου!
Γιατί θα γίνω πυρκαγιά
Να κάψω τη θωριά σου»!
Λόγια μάνας ,που έβλεπε γύρω της τη ζωντανή παρουσία του Θεού!
Το θαύμα της Δημιουργίας!
Το πολύ της αλήθειας. Το ωραίο του κόσμου!
Στην Πολύτεκνη Μάνα. Την τροφό των κοινωνιών.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου